รัก...ล้นใจ

ข้อมูลเบื้องต้น

เมื่อนิวโทรมาบอกพลอยว่าเขาได้เป็นแฟนกับนุ่นแล้ว

ความรู้สึกของพลอยจะเป็นยังไง

เนื้อเรื่อง

"พลอย วันนี้ฉันมีข่าวดีสุด ๆ จะมาบอก" นิวทำเสียงตื่นเต้นมาก หลังจากที่โทรมาปลุกฉันตอนตีสาม

 

                "ให้ตายเถอะ คนจะนอน"

 

                "เออน่าฟังฉันก่อน"

 

                "มีไรก็ว่ามาฉันจะได้ไปนอนต่อ"

 

                "ใจร้ายว่ะ คือว่าฉันได้คบกับน้องนุ่นแล้วนะเว้ย ดีใจกะฉันป่ะ เพิ่งวางสายจากนองนุ่นเมื่อกี้นี้เองอ่ะ พอวางปุ๊บก็โทรมาบอกแกเลย ขอบใจนะเว้ยที่ช่วยเป็นแม่สื่อให้กับฉันน่ะ"

 

                "เออ ไม่มีไรแล้วใช่ป่ะ งั้นฉันนอนก่อนนะ แค่นี้ล่ะ บาย"

 

                "ยัยคนไร้หัวใจ แค่นี้ดีใจกะเพื่อนหน่อยก็ไม่ได้ เห็นการนอนสำคัญกว่าเพื่อนหรือยังไง"

 

                "แล้วเพื่อนอย่างนายมันทำให้ฉันหายง่วงป่ะล่ะ แค่นี้นะง่วงวุ้ย" แล้วฉันก็กดวางสายไปเลย

 

                จริง ๆ แล้วตาสว่างตั้งแต่ตอนที่มันบอกว่าได้เป็นแฟนกับน้องนุ่นแล้วล่ะ น้องนุ่นที่มันเพียรพยายามจีบมาเป็นแรมปี และก็ฉันนี่แหละที่เป็นแม่สื่อให้กับมัน ในที่สุดก็สำเร็จ ฉันจะได้ไม่ต้องมันมาพร่ำพรรณาถึงน้องนุ่นสุดที่รักของมันสักทีบอกตรง ๆ ว่ารำคาญมาก ก็ดีใจกับมันอ่ะนะ แต่ว่ามันก็รู้สึกแปลก ๆ ในหัวใจ

 

                เช้าวันรุ่งขึ้นฉันเข้ามาในห้องเรียน ก็เจอมันกะน้องนุ่นยอดรักของมันนั่งคุยกระหนุงกระหนิงกันอยู่ อารมณ์เสียเฟร้ย!! ทำให้ฉันตาค้างยันเช้า ฉันเดินหน้ามุ่ยเอากระเป๋าไปวางที่ที่นั่งของฉันก็ข้าง ๆ นิวมันนั่นแหละ

 

                "เป็นอะไรไปฟร่ะ พลอย หน้าตาบอกบุญไม่รับ"

 

                "ใครล่ะหาที่ขัดจังหวะการนอน"

 

                "ขอโทษ ก็คนมันดีใจนี่"

 

                "แล้วคิดว่าฉันจะดีใจกะแกไหมล่ะหา" เฮ้ย! ฉันเป็นไรไปเนี่ยไปพาลใส่มัน ก็เห็นอยู่ด้วยกันแล้วหงุดหงิดนี่หว่า

 

                "เออขอโทษเดี๋ยววันนี้เลี้ยงติม ตอนเย็นนะ"

 

                "แต่พี่นิวบอกว่าจะพานุ่นไปดูหนังนี่ค่ะ"

 

                "เออ จริงด้วย ไว้วันหลังล่ะกันนะ พลอย"

 

                "ไม่ต้องเลี้ยงก็ได้ มีตังซื้อเอง" ฉันไม่สนคำพูดของมันอีกต่อไป ก็ฉันเล่นพูดจบ ก็เดินหนีออกมาเลยนี่นา เป็นอะไรเนี่ยฉัน

 

                หลังจากที่นิวคบกับนุ่น ฉันกับมันก็เริ่มห่างกัน เพราะฉันเองนั่นแหละ ก็รำคาญนี่ สองคนนั่นตัวติดกันตลอกเห็นแล้วหงุดหงิดชะมัด

 

                "แกเป็นบ้าไรเนี่ย พักนี้อารมณ์เสียใส่ฉันตลอดเลย"

 

                "บ้าเพราะรักแก...มั้งไอนี่นิ น่ารำคาญจริง คาบเช้าฉันไม่เข้าเรียนล่ะฝากเช็คชื่อด้วย" กำพูดอะไรออกไปนั่น นิวมันก็ดูอึ้ง ๆ ดีนะที่คำว่ามั้งช่วยไว้ แต่ว่า เฮ้ย พูดไปได้ไงเนี่ย ฉันรักมันหรอไม่หรอก

 

                "ยัยบ้า ฉันไม่เช็คให้หรอก!" นิวมันตะโกนตามหลังฉันออกมา

 

                "พลอยแกหึงนิวมันหรอ ตั้งแต่มันมีแฟนดูแกหงุดหงิดยังไงไม่รู้" ฝนเพื่อนสนิทของฉันอีกคนพูดขึ้น

 

                "ฉันจะหึงมันทำไมก็เพื่อนกันไม่มีทางอยู่แล้วล่ะ พูดไรบ้า ๆ "

 

                "เออไม่รักมันก็ดี นิวมันรักนุ่นมากคงไม่ดีแน่ถ้าแกจะรักมัน"

 

                "ขอบใจแต่ฉันไม่มีวันรักมันหรอก" ทำไมนะถึงพึ่งรู้ตัว มันช้าเกินไปแล้วใช่มั้ย ฉันไม่สามารถพูดคำว่ารักให้แกได้ยินแล้วล่ะ

       "พลอยแกมีปัญหาอะไรกะฉันรึเปล่าว่ะ พักนี้แกไม่ไปเที่ยวกับฉันเลย ชวนไปไหนก็ไม่ไป"

        "แกก็ไปกับน้องนุ่นสิ จะมายุ่งกับฉันทำไม"

        "ก็แกเป็นเพื่อนฉันนี่หว่า เมื่อก่อนยังเที่ยวด้วยกันบ่อยไป หรือว่าแกงอนฉันที่ฉันรักนุ่นมากกว่าแก เอหรือว่าแกรักฉันเลยไม่พอใจที่ฉันไปคบกับนุ่น"

        "เออฉันรักแก 555 ก็แค่แบบเพื่อนล่ะว่ะ ไว้วันอื่นแล้วกัน วันนี้ฉันขี้เกียจ"

        "เออตามใจแกล่ะกัน นึกว่าแกจะรักฉันจริง ๆ ซะอีก"

        "แกอยากให้ฉันรักแกจริง ๆ รึไงไอนี่"

        "ไม่รักฉัน่ะดีแล้ว เป็นเพื่อนกันดีกว่าเยอะ งั้นวันนี้ฉันไปกับน้องนุ่นก็ได้ว่ะ"

        "เออ งั้นพรุ่งนี้เจอกัน"

รักในใจ เก็บมันเอาไว้เรื่อยมา

ก็เพียงแค่มองในตาเธออาจจะพอเข้าใจ
รักที่ใครบางคน ต้องทนเก็บไว้ข้างใน
ไม่อาจจะเปิดเผยไป ให้ใครได้รู้

 ฉันจึงต้องทน ต้องเฉยชา กลัวซักวันเธอรู้ว่าฉันรักเธอตลอดมา
และเธอเกิดจะบอกลากันไป

 แต่ต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน
รักที่เอ่อล้นใจ รักที่มีให้เธอมากมาย สุดท้ายไม่มีค่าใด
จะทำให้เธอเห็นใจ จะทำให้เธอสนใจ เพราะรักที่มีมันเกินเอ่ยไป
เกินกว่าคำอธิบายใดๆ จะเท่าเทียม

หรือในใจ จะมีเส้นใยบางๆ
ที่คอยจะเข้ามาบังกันขวางระหว่างสองใจ
จะทำให้เราเจอกันแต่จะรักกันไม่ได้
ทำได้เพียงเก็บไว้ในใจดวงนี้

และหากว่าในเส้นใยบางๆได้จางลงไป
คงถึงวันที่ใจสองใจ ได้รักกันซักที

แต่ต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน
รักที่เอ่อล้นใจ รักที่มีให้เธอมากมาย สุดท้ายไม่มีค่าใด
จะทำให้เธอเห็นใจ จะทำให้เธอมาสนใจ เพราะรักที่มีมันเกินเอ่ยไป
จะบอกเธอได้คำไหน

ต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน
รักที่เอ่อล้นใจ รักที่มีให้เธอมากมาย สุดท้ายไม่มีค่าใด
จะทำให้เธอเห็นใจ จะทำให้เธอมาสนใจ เพราะรักที่มีมันเกินเอ่ยไป
เกินกว่าคำอธิบายใดๆ จะเท่าเทียม
จะบอกเธอได้คำไหน ให้รู้ดี
รักที่ฉันมีทั้งใจ คงไม่มีคำๆไหน จะเท่าเทียม

 ++++++++++++++++++++++++++++++++

เรื่องนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ 

แฮะ ๆ